Een hommage aan de grootheden van het Franse chanson

‘Ne me quitte pas’, La Bohème en La vie en rose. Nummers die stuk voor stuk laten zien hoe mooi en veelzijdig het Franse chanson is. Voor theatermaker Marc Forno alle reden om een theatervoorstelling te maken waarin het Franse chanson centraal staat.

Als Fransman is Marc Forno opgegroeid met het Franse chanson en met name het werk van Charles Aznavour. Maar ook in Nederland merkt hij dat het Franse chanson enorm populair is. Toch was het neerzetten van een show geen gemakkelijke opgave. Forno en zijn team zijn een jaar hiermee bezig geweest. “Het Franse chanson is natuurlijk enorm breed. Het was een hele moeilijke keuze of we gingen voor enkele artiesten of muziek ten gehore zouden brengen van heel veel artiesten”, vertelt Marc Forno. “Piaf sowieso maar dan kan je ook niet om Charles Aznavour heen. Charles Aznavour is 95 geworden en al zijn nummers zijn zo bekend. De muziek van Jacques Brel kende ik minder goed maar ik heb me verdiept in zijn leven en muziek.” Toen duidelijk was welke muziek er tijdens het concert Chanson zou worden gespeeld, ging Forno op zoek naar solisten die deze voorstelling kunnen dragen. “Filip Jordens lijkt gewoon op Brel. Zijn interpretatie en energie is echt bizar”, zegt Forno enthousiast. “Dan Menasche is een veelzijdig artiest met een geweldige podiumpresentatie. Het is zo bijzonder hoe hij de chansons van Charles Aznavour tot leven brengt. Janneke Elisabeth is voor mij de perfecte Piaf. Wat zo bijzonder is, is dat ze eigenlijk geen Frans spreekt maar haar uitspraak en interpretatie is zo mooi. Het raakt mij echt als ze zingt”, aldus Marc Forno.

Met het vinden van de artiesten was voor Marc Forno de puzzel nog niet gelegd. “Charles Aznavour, Edith Piaf en Jacques Brel zijn de dinosauriërs van het Franse chanson. De keuze aan nummers is zo enorm groot. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om de bekende highlights te laten performen. Dus verwacht La vie en rose, Non, je ne regrette rien en Milord van Piaf maar ook het formidabele She en La Bohème van Aznavour”, vertelt Marc Forno. “ Voor de voorstelling is Marc Forno zich gaan verdiepen in het leven van de drie Franse zangers. “Er is eigenlijk een grote overeenkomst”, zegt hij. “Ze hebben alle drie een moeizaam begin gehad en werden afgekraakt door de pers. Piaf werd klein en lelijk genoemd en Aznavour had in die beginjaren volgens de pers een slechte stem en lange armen. En ook Jacques Brel kende moeizame eerste jaren met veel armoede. Toch waren ze alle drie workaholics en zetten ze door.”

Dat het Franse chanson in Frankijk geliefd is, is volgens Marc Forno logisch. Maar hij ziet ook een enorme populariteit in Nederland. “Programma’s als van Matthijs van Nieuwkerk hebben daar zeker bij geholpen”, zegt Forno. Hij is blij met het enthousiasme van het Nederlandse publiek. “Het Franse chanson is een genre op zich. De chanson zijn realistisch met een dramatische inhoud. Daarbij komt dat het een veelzijdig genre is. Ik zie dat het Nederlandse publiek de chansons in zijn hart heeft gesloten want de eerste voorstellingen in het Concertgebouw in Amsterdam waren snel uitverkocht”, zegt hij.

Waar tijdens de voorstelling Janneke Elisabeth, Dan Menasche en Filip Jordens het muzikale deel voor hun rekening nemen, is er in de voorstelling ook een rol weggelegd voor regisseur Marc Forno. “Ik ben de verteller van de show. Ik vertel het levensverhaal van de artiesten. Dat is zo interessant dat wil ik heel graag vertellen”, zegt hij.

Het concert Chanson is 13 juni te zien in Mainstage Brabanthallen in ’s Hertogenbosch. Kijk voor kaarten op www.brabanthallen.nl. Kijk voor meer informatie over de voorstelling en speellijst op www.worldconcerts.nl

Schrijf je in voor de dagelijkse nieuwsbrief

's Morgens om 7.00 uur in je mailbox.

Abonneren