Na zestien jaar komt er een einde aan de Taxus Taxi, de vrijwilligersorganisatie die jarenlang taxussnoeisel inzamelde als grondstof voor kankermedicatie.
Taxus Taxi stopt
Wat begon als een spontane actie van de toen 18-jarige
Werner Toonen, groeide in anderhalf decennium uit tot een organisatie van
formaat. Met de Taxus
Taxi verzamelden vrijwilligers jarenlang taxussnoeisel uit tuinen
en plantsoenen, goed voor zo’n 600.000 kilo per jaar op het hoogtepunt. De
naalden van de plant bevatten baccatine, een grondstof voor chemotherapieën, en
het idee dat tuinafval kon bijdragen aan de strijd tegen kanker sprak velen
aan.
Grondstof voor medicijn
Het ingezamelde snoeisel werd naar een drogerij in Oss
gebracht, die de grondstof vervolgens verder liet verwerken in fabrieken in
onder andere China en India. Jarenlang werd verzekerd dat deze aanvoer van
belang was. Toch nam de vraag vanaf 2016 gestaag af, zonder duidelijke uitleg.
Pas recent werd duidelijk dat inmiddels een andere, veel krachtigere taxussoort
wordt gebruikt voor de productie van de medicijnen. Een soort die hier niet
groeit, maar in warmere streken.
Moeilijk afscheid
Met het wegvallen van de vraag is het voor de stichting niet
langer zinvol om door te gaan. Voor veel betrokkenen is het een moeilijk
afscheid, niet alleen van een praktische klus, maar van een project dat symbool
stond voor zingeving en maatschappelijke betrokkenheid. Het idee dat snoeiafval
kon bijdragen aan levensreddende medicatie gaf het werk waarde, voor zowel de
vrijwilligers als de vele donateurs uit de regio.
Bijdragen aan genezing
Toch overheerst ook de opluchting dat de overstap naar een
effectievere grondstof de beschikbaarheid van kankermedicatie niet in gevaar
brengt. Voor Toonen en zijn team is het vooral zuur dat hun jarenlange inzet nu
ten einde komt, maar het besef dat het oorspronkelijke doel, het bijdragen aan
genezing, nog steeds wordt bereikt, biedt troost. Daarmee blijft de
nalatenschap van de Taxus Taxi niet alleen tastbaar, maar ook betekenisvol.